เรื่องที่จะเล่าเป็นพฤติกรรมที่ไม่น่าลอกเลียนแบบ เป็นประสบการณ์ส่วนตัวที่เจอมาครับ ผมมาทำงานกับเจ้านายที่จังหวัดอุดรธานี ทุก ๆ วันเสาร์และอาทิตย์
ผมจะต้องออกไปนั่งข้างนอก relax กับชีวิตถกเถียงปํญหาเกี่ยวกับงานกับเพื่อน ๆ และเจ้านาย โดยปกติก่อนจะออกจากบ้านพัก ผมก็สวดมนต์และอารธนาหลวงพ่อกวย
ที่ผมนำมาคุ้มครองผม มี พระสรรค์ของอาจารย์ไผ่ เหรียญเดิมบาง และสมเด็จวัดหนองปลิงผมทำบุญมาจากวัดหลวงพ่อเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ก่อนจะออกจากบ้านผมก็บอกหลวงพ่อ ผมต้องออกไปเพราะผมอยู่กับเจ้านาย ผมเลี่ยงไม่ได้ คุ้มครองให้ลูกแคล้วคลาดปลอดภัยจากภยันอันตรายทั้งปวง ก็ดื่มกินตามปกติ พอเที่ยงคืนครี่ง
ร้านอาหารที่อุดรจะปิด เช็ดบิลแล้ว ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ผมเจอเลยครับ ด่านเป่่าครับ มันเป็นทางบังคับจะต้องผ่านเส้นนี้ ก็เรียกผมเป่า บอกผมเป่าเต็มที่เลย
(เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา black 1 ลิตร นั่งกัน 3 คน) ผมก็เป่าตามที่ตำรวจสั่ง ท่านมองดูแล้ว แล้วตำรวจถามผมว่าพักอยู่ที่ไหน ผมก็บอกพักอยู่บ้านจั่น แล้วท่่านยิ้ม ๆ
บอกผมว่าผ่านครับ ผมนั่งงงไปพักหนึ่งเลยครับ แค่เปิดกระจกรถมากลิ่นก็หึ่นแล้วครับ ผมเตรียมโทรศัพท์จะโทรแจ้งเจ้านายแล้ว โดนจับอยุู่ที่ด่าน ผมรอดครับ