ขี่มอเตอร์ไซค์ตอนกลางคืนเกือบชนเด็ก แต่แคล้วคลาดหวุดหวิด หักหลบได้ทันครับ

สาธุหลวงปู่ครับ...เหตุเกิดเมื่อช่วงเดือนปลาย ปี 53 หลังจากที่อยู่บ้านทั้งวัน ช่วงทุ่มนึงซึ่งต่างจังหวัดก็มืดแล้ว ผมขี่มอเตอร์ไซด์ออกไปทำธุระ
พอจะออกจากบ้าน ความคิดผมก็แว้บเข้ามาว่า “เอาพระหลวงปู่ไปด้วยดีกว่า” ผมก็เลยหยิบสร้อยพระ ซึ่งมี3อย่างในนั้น คือ ลูกอมผงหลวงปู่ ,พระรุ่นที่ไม่ทันท่าน1องค์
และ รูปถ่ายหลวงปู่(ผมเอาไปอัดแล้วมาเข้ากรอบสแตนเลสเล็กๆและจุดธูปบอกหลวงปู่)

พอขี่ไปได้กลางทาง ถนนมืดมากๆ แมลงก็เยอะ ผมก็เลยขี่แบบก้มหน้าเงยหน้าสลับกันไป พอจังหวะที่เงยหน้า
ผมก็ต้องตกใจสุดขีดเพราะมีเด็กผู้หญิง2คนขี่จักรยานซ้อนกันมาอยู่ตรงข้ามผม (เด็กขี่มาเลนขวาของเด็กซึ่งผิดเลน ผมขี่ไปเลนซ้ายผมตามปกติ)

ผมร้อง เฮ้ย! เพราะตกใจมาก แล้วก็หักหลบ แล้วตะโกนตามหลังว่า “มืดๆอย่าขี่รถผิดเลนอีกนะ”
คือถ้าหลบไม่ทันก็คงชนอาจจะได้แผลถลอก หรือเจ็บตัวแน่ๆ

เลยอดแปลกใจไม่ได้กับความคิดที่แว้บเข้ามาว่า”เอาพระหลวงปู่ไปด้วยดีกว่า” และเชื่อว่าพระหลวงปู่แม้ไม่ทันท่านก็อาราธนาได้ดีเหมือนกันนะครับ
ตอนแรกผมจะไม่เล่าเรื่องนี้ แต่เมื่อไม่กี่วันมีเหตุการณ์เกิดขึ้นคล้ายกันมากๆ คือมีพี่คนนึงขี่มอเตอร์ไซด์หลบเด็ก
แล้วรถล้ม ตอนแรกก็ลุกได้ปกติ ไม่มีเลือด เหมือนไม่เป็นอะไร แต่พอไปโรงพยาบาลอาการแกหนัก
ต้องส่งไปโรงพยาบาลจังหวัด ตอนนี้แกต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ หมอบอกว่า อาการเป็นตายเท่ากัน...
พอมาคิดแล้ว ถือว่าผมยังโชคดี ไม่เป็นอะไร สาธุหลวงปู่ครับ...